- "Nie dowiesz się, czym jest prawdziwy strach, póki nie zobaczysz tysiąca tych sukinsynów, pędzących w Twoją stronę."
- ―James Raynor[src]
Hydralisk, jeden z najlepiej znanych zergów.
Zergowie - zwierzęca rasa występująca w Starcraft, jedna z trzech głównych i jedna z trzech grywalnych. Gatunek ten narodził się na planecie Zerus, położonych bardzo daleko od sektora Koprulu. Większość ze znanych zergów to efekt żniw Roju Zergów stworzonego przez Amona, który chciał zniszczyć wszechświat, a po drodze zergowie zasymilowały przez to wiele rozmaitych gatunków, głównie dzikich zwierząt. Rasa ta dąży do czystości esencji, przez co zdolna jest do niebywałych zmian na drodze ewolucji, a także hodowania wielu mutacji pozwalających na lepszą adaptację do walki. Pozostała grupa zergów zwyczajowo żyła samodzielnie niczym dzikie zwierzęta w kosmosie albo też została na Zerusie, gdzie dalej ewoluowała jako rozumna rasa niezdolna do podróży kosmicznych.
Biologia[]
Napęd FTL zergów, szczytowe osiągnięcie ich adaptacji.
Zergowie ewoluowali na Zerusie, odległej względem Koprulu planety. Tam pierwsze z nich powstały w Pierwotnej Niecce Rozrodczej, a pierwszy został pożarty przez następnego, posilając się jego esencją. Zergowie szybko ewoluowali, karmiąc się esencją innych. Te pozwalały im wyhodować na sobie nowe części ciała oraz moce, na przykład skrzydła, mięśnie, ręce, szpony czy oczy. Nie potrzebowały narzędzi, wystarczyło im do tego mięso pokonanych, dzięki czemu mogły się zmieniać i rosnąć w siłę. Podróże kosmiczne odkryły dopiero stając się Rojem. Nadświadomość, istota sprawująca kontrolę nad Rojem Zergów i zniewolona umysłowo przez Upadłą Istotę, zniewoliła gargantis proximae oraz behemoty, podrózujące po kosmosie stworzenia. Pierwsze z nich poddane asymilacji zamienione zostały w nadrządców, a drugie - w lewiatany.
Ten kombinat gatunkowy ma jeden wspólny mianownik - larwę. Każdy z zergów powstaje jako larwa, a ta tworząc kokon przemienia się w jeden z typów. Większość z zergów podobnych do terran czy protosów z zachowania czy z wyglądu różni się tym, że ich dłonie mają tylko dwa palce z przeciwstawnym kciukiem. Dziedzictwo Zerusa pozwoliło ponadto na "budowę" struktur, poprzez poświęcenie robotnicy - zasymilowanych os gaszyrskich - dzięki czemu mogli rozwijać swoje bazy. Bardzo szybko zergowie nauczyli się też przy pomocy organizmów kosmicznych otwierać tunele nadświetlne, dzięki czemu mogą w ten sposób podróżować z jednej planety na drugą.
Historia[]
Narodziny na Zerusie[]
Zerus, miejsce narodzin zergów.
Początki zergów miały miejsce miliony lat temu. Po tym jak Amonowi nie udało się wypaczyć protosów w celu rozpętania Wojny Pośród Bogów uciekł w najdalsze zakątki wszechświata, gdzie odnalazł swoją nową ofiarę. Porwał on Nadświadomość, a następnie zmienił pozostałe ze złapanych zergów w istoty o świadomości zbiorowej. Tym którym udało się ukryć, między innymi Zurvanowi, Amon pominął jako niegodne uwagi. Wkrótce udało się stworzyć też nadrządców i lewiatany, jakie zabrały Nadświadomość, a także resztę z Roju. Zergowie Amona przetoczyły się przez galaktykę, pożerając między innymi Xel'naga oraz wiele ekosystemów planet. Szczęśliwie uwaga Amona nie objęła leżącej zbyt daleko Ziemi oraz pozostawionego za sobą Zerusa. Pierwotne pozostały na planecie, szybko wracając do podstawowego zajęcia - polowania i karmienia się esencją.
Podczas swojej krucjaty do perfekcji Nadświadomość stworzyła cerebratów służących w roli dowódców Roju, natomiast zadanie ewolucji i mutacji powierzyła Mistrzowi Ewolucji, która otrzymała miano Abatura. Jako unikatowa istota gromadząca DNA wszystkich istot Roju miała ulepszać gatunki, tworzyć nowe rodzaje jednostek oraz znajdować sposób by nikt nie był w stanie im się oprzeć. Szybko okazało się, że do działania zbiorowej świadomości oraz tworzenia wylęgarni, leży czy uli potrzebna jest biomasa, dzięki której Rój mógł asymilować napotkane gatunki przy pomocy odpowiednich organizmów.
Odwieczna asymilacja[]
Nadświadomość, istota jaka sprawowała kontrolę nad Rojem z rozkazu Amona.
Kiedy Rój osiągnął perfekcję zabijając Xel'naga Nadświadomość okryła wrak statku-świata Xel'naga, gdzie dowiedziała się o kryształach khaydarinowych oraz o protosach, którzy dla niej stali się głównym celem, co idealnie zlało się z marzeniami Amona. Głównym powodem był fakt, że rasa ta była uważana przez Rój za najbardziej rozwiniętą. Nadświadomość poznała również nazwę planety - Aiur - ale nie znała jej dokładnej lokalizacji. Miała już jednak cel - znaleźć protosów. W tym celu wysłała zergowie, by nie tylko szukały protosów, ale także by odnalazły ciekawe gatunki, które mogła asymilować i w ten sposób czynić Rój silniejszym narzędziem. Poprzez podróż wzdłuż całej Drogi Mlecznej zdołał między innymi zmienić pokojowo nastawione brontolity w zabójcze ultraliski. Jednak mimo tego nie było ani jednego śladu po protosach.
Amon postanowił więc zostawić Nadświadomość samą sobie. Kiedy jednak ta odkryła, że chce doprowadzić do Armageddonu zaczęła więc szukać rozwiązania, jakie ocali zergowie. Nie myślała jednak o ocaleniu protosów czy innych ras. Rój zaczął się szybko rozwijać dzięki kolejnym gatunkom. Wszystkie jednak były najczęściej wyłącznie na poziomie dzikich zwierząt, nie zaś zaawansowanych cywilizacji. Asymilacja sprawiła, że wiele planet odwiedzonych przez zergów zostało ogołoconych ze wszelkiego życia. W końcu jednak odkryto protosów. Pierworodni na początku nie mieli zbyt wielu szans, ostatecznie zdecydowali się wszcząć wojnę, w której każdy z zainfekowanych światów był oczyszczany ze wszelkiego życia, zainfekowanego czy nie.
Nowa rasa[]
Wielka Wojna - pierwszy kontakt ludzi z zergami i protosami.
Minęły stulecia. Pewnego razu, gdzieś w 2489 roku część zerglingów została znaleziona przez nową, nieznaną wcześniej rasę. Ci obcy, nazywający siebie terranami, szybko przykuli uwagę Nadświadomości, jednak obcy byli zatrzymywani przez imperialną flotę i templariuszy. W pewnym momencie Konfederacja Terran zdecydowała się dokonać eksperymentu sprawdzającego czy ich psionicy będą w stanie kontrolować te stworzenia. Eksperymenty przerwali jednak rebelianci zwani Synami Korhalu. Jednakże Nadświadomość, która na któtko zdołała przechwycić myśli, dostrzegła potencjał u terran, a także u samicy, która mogła kryć klucz do ocalenia zergów. Nazywała się Sarah Kerrigan i była Duchem. Rój postanowił więc powoli przygotować się do inwazji by zainfekować terran. Jednakże napad na ściśle tajne placówki Konfederacji dał marne owoce w postaci bezmyślnych marionetek.
Protosi wiedzieli że nie mogą ryzykować. Kiedy w 2499 roku odkryli że zarodniki rozpleniły się na terrańskim świecie Chau Sara wysłali Tassadara, którego flota ekspedycyjna oczyszczała już wiele innych planet ze śladów zergów. Kiedy 8 grudnia tegoż roku dotarł do planety wahał się, ponieważ nie miał nigdy wcześniej do czynienia z wymordowaniem istot rozumnych. Pomimo tego wykonał rozkaz. U terran natomiast zapanowała panika, kiedy okazało się, że ludzkość nie jest sama we wszechświecie. Wybuchła przez to Wielka Wojna, znana również jako Wojna Pierwszego Kontaktu w świadomości ludzkiej.
Tymczasem Rój ruszył również na bliźniaczą planetę - Mar Sarę. Zainfekowali centrum dowodzenia w miejscowości Pograniczne Rubieże. Szeryf Jim Raynor odkrył ślady tej rasy i zdołał w porę zniszczyć wylęgarnie, ale musiał również zlikwidował centrum, za co został aresztowany. Naczelnik, będący przyjacielem Raynora, musiał bronić planety przed obcymi. Kiedy okazało się, że generał Duke nie przydzieli posiłków z pomocą przyszli Synowie Korhalu. Ich przywódca - Arcturus Mengsk - zaoferował pomoc. Po 30 minutach od oblężenia Synowie ewakuowali planetę, a Raynor i Naczelnik, na rozkaz nowego przełożonego włamali się do Placówki Jacobsa, skąd zabrali dane o badaniach Konfederatów, między innymi o urządzeniu w postaci nadajnika psionicznego.
Kiedy terranie uciekli zergowie opanowali planetę, a protosi Tassadara oczyścili ciało niebieskie, tak jak zrobili to kilka tygodni wcześniej z Chau Sarą. Nadświadomość ścigała Synów i Konfederację, odkrywając że kobieta jest na planecie Antiga Większa. W trakcie ataku na planetę zaatakowali okręt Norad II. W zamian za ratunek Duke przystał do Mengska, podobnie jak wcześniej Raynor. Zergowie zwabieni później zostały mocą nadajnika psionicznego na siły Konfederatów. Terranie Arcturusa po raz kolejny uciekli Nadświadomości sprzed nosa, a gdy zergowie opanowały Antigę przybył Tassadar ze swoją flotą, unicestwiając na planecie życie tak jak miało to miejsce w przypadku Chau Sary i Mar Sary.
Królowa Ostrzy - nadzieja na ocalenie[]
Kerrigan odrodzona jako Królowa Ostrzy.
Synowie Korhalu skierowali się na Tarsonis, stołeczną planetę Konfederacji. Dotarli tam w marcu 2500 roku. Buntownicy kierowani przez Duke'a rozstawili na planecie nadajniki psioniczne. Przeciwko temu zaprotestowała Kerrigan, którą poparł również Raynor. Mengsk, jaki to wszystko zaplanował, postanowił jednak nie słuchać sprzeciwu. Gdy jednak planetę zaczęły ratować oddziały Tassadara Synowie rozpoczęli ich niszczenie, jednak wkrótce po tym zergowie rozpoczęli masowy atak na ich pozycję. Mengsk zostawił Kerrigan i jej oddział na pastwę obcych, co zakończyło się masakrą. Arcturus doprowadził do ludobójstwa wyłącznie dlatego, że ponad 10 lat temu podobny los, jednak z rąk Konfederatów, spotkał Korhal - jego ojczyznę. Miał to być akt zemsty na rządzie, a zergowie i protosi tylko mu to ułatwili. Po tych wydarzeniach Mengsk ogłosił się imperatorem nowo powstałego Dominium Terran ze stolicą na rodzimym Korhalu w nowo wybudowanym mieście o nazwie Augustgrad, zaś Raynor zabrał swoich Komandosów i ustanowił z nich, lojalnych mu Synów Korhalu oraz resztek Konfederacji Terran nową grupę - Rekieterów. Poprzysiągł zemścić się za śmierć ukochanej i obalić dyktatora. Tymczasem Raynor i Mengsk wierzyli, że Sarah zginęła na Korhalu.
Jakież jednak było ich późniejsze zdziwienie oraz przerażenie, gdy przybyli na Char, teraz bazę wypadową Roju Zergów. Okazało się, iż w tajemniczej poczwarce, emanującej potężne fale psioniczne, umieszczona była Kerrigan. Kiedy Raynor, wysłany przez Mengska generał Duke oraz protosi Tassadara walczyli między sobą oraz przeciwko zergom poczwarka się otworzyła, a ze środka wyszła odrodzona Sarah Kerrigan, teraz Królowa Ostrzy. Nadświadomość wierzyła bowiem, iż zdoła uwolnić zergów z niewoli i ocalić przed Amonem. Jednak Upadła Istota przewidziała to i widząc że Królowa Ostrzy będzie znacznie cenniejsza i wydajniejsza od Nadświadomości stwierdziła, iż nie jest jej potrzebna. W trakcie walk na Char przywódca protoskich wygnańców - Nerazimów - znany jako Zeratul zadał potężny cios zergom i wprowadził zamieszanie. Wykorzystując swoje moce w postaci Otchłani zabił Zasza, cerebrata kierującego szczepem Garm. Śmierć doprowadziła do zerwania więzi Garmu z Nadświadomością, przez co trzeba było wybić całą grupę, jednak na krótką chwilę doszło w trakcie zabijania Zasza do kontaktu Zeratula z istotą kierującą zergami. Odkrył jak powstała oraz co jest jej celem. A co gorsza - cel udało się osiągnąć. Lokalizacja Aiuru była już znana, a zergowie zaatakowali całym stadem protoską ojczyznę. Na Char pozostało zaplecze Roju, w tym Kerrigan. Duke postanowił zniszczyć zergów, protosów i Rekieterów, ale nie mógł działać na trzy fronty. Dodatkowo Tassadar zdołał dogadać się z Raynorem, ratując jego ludzi przed Rojem, a Zeratul przystał do obu. Tak powstał sojusz, jaki miał nadzieję powstrzymać zergów.
Wieść o ataku na Aiur zmusiła ich do powrotu, jednak Konklawe uznało Tassadara za zdrajcę, w związku z czym postanowiono go stracić wraz z resztą, którzy stanęli po jego stronie. Jednakże Fenix jaki dowodził wojskami w trakcie pierwszych starć z Rojem przed przybyciem Tassadara, Raynor oraz Artanis jaki ruszył za teraz uwięzionym powstanowili go uwolnić. Aldaris przewidział to i szykował się do zabicia ich, ale bardzo szybko zjawili się mroczni templariusze z Zeratulem na czele, którzy przeszkodzili w realizacji tego planu. Wkrótce potem sprzymierzeni zabili dwóch cerebratów, jacy bronili dostępu do przywódcy zergów - Gorna i bezimiennego dla nich. Tym samym kolejne ze szczepów - Baelrog i Grendel - zdziczały. Droga do Nadświadomości stanęła otworem. Wtedy to Tassadar na pokładzie Gantrithora poświęcił się i przy pomocy połączonej siły Khali oraz Otchłani zdołał zgładzić potwora. Kerrigan i cerebraci wyczuli to. Wielka Wojna zakończyła się, ale zaczęła się nowa.
Wojna domowa w Roju Zergów[]
Flota DZZ była głównym wrogiem zergów w trakcie Wojny Szczepów.
Na wieść o śmierci Nadświadomości Rój wpadł w panikę. Cerebraci pod wodzą Daggotha postanowili zbudować nową Nadświadomość, ale Królowa Ostrzy zabrała część zergów i stworzyła własną frakcję wiedząc co zrobiła Nadświadomość. Amon manipulował nią tak, by przejęła władzę nad Rojem, a cerebraci zostali zgładzeni. Wybuchła wojna domowa w Roju, szerzej jednak znana pod nazwą Wojny Szczepów. Żeby mieć większą władzę Kerrigan postanowiła skontaktować się z protosami na Shakuras, gdzie ukryli się również Zeratul, Raynor, Artanis i Fenix. Udało jej się wpłynąc na Raszagal, nerazimską matriarchinię, dokonując przejęcia kontroli nad jej umysłem. Aldaris, który to odkrył, został zamordowany przez Sarę, jaka już osiągnęła swoje, ponieważ dzięki niej protosi osłabili Nadświadomość. Chociaż jej własne zergowie zostali zgładzeni to jednak udało jej się wykluczyć z gry na jakiś czas Nerazimów, którzy zdołali zabić kilku znaczących cerebratów, jacy sprawowali pieczę nad tworzeniem nowej Nadświadomości.
Wkrótce potem dowiedziała się o pojawieniu się nowej siły - Dyrektoriacie Zjednoczonej Ziemi. Wiedząc że mogą zaszkodzić Rojowi wysłała Samira Durana, by ten jako przywódca Konfederackiego Ruchu Oporu wsparł Ziemian w walkach z Dominium i protosami. Następnie sama nawiązała kontakt z Raynorem, gdzie poprosiła Jima i Artanisa o uratowanie Mengska i ucieczkę razem z nim przez Aiur. Dowodzeni przez admirała Gerarda DuGalle'a odkryli że Duran jest zdrajcą i stracili wiceadmirała Aleksieja Stiukowa, ale to nie miało większego znaczenia. Ku zaskoczeniu Kerrigan Rój Daggotha został przejęty i powstał Zniewolony Szczep DZZ. Razem z Jimem, Mengskiem i Fenixem udało jej się stworzyć siłę zdolną zgładzić DZZ. Jednak w chwili wyzwolenia Korhalu zaatakowała własnych sojuszników, z jej ręki poległ generał Duke oraz Fenix. Raynor i Mengsk poprzysięgli zemstę. Wkrótce potem, kiedy DZZ był skończony, Sarah uprowadziła Raszagal i zmusiła Nerazimów do wybicia pozostałych przy życiu cerebratów. Wtedy Zeratul odkrył co się działo z matriarchinią. Przedzierając się przez zergówi znalazł się w okrążeniu, gdzie następnie zmuszony był zabić ukochaną przywódczynię Mrocznych Templariuszy. Wiedząc że na zawsze będzie wygnańcem Królowa Ostrzy puściła go wolno.
Kiedy stało się jasne, że Rój znów jest jednością i stanowi największą siłę w Koprulu DuGalle, Artanis i Mengsk połączyli siły, ale nawet to nie wystarczyło, by pokonać przywódczynię zergów. Arcturus powrócił na Korhal, gdzie rozpoczął budowę floty przeciwko obcym i zwalczanie rebeliantów, najbardziej jednak Rekieterów Raynora, jacy stali się szybko tym, czym jego Synowie Korhalu w czasach Starej Konfederacji. Protosi mianowali Artanisa hierarchą nowej frakcji - Daelaamów, którzy ustanowili Protektorat Protosów jako wspólne państwo Khalaitów i Nerazimów. Tymczasem po zgładzeniu Drugiej Nadświadomości i wszystkich cerebratów z Daggothem na czele Kerrigan wstrzymała się z atakiem ostatecznym.
Cztery lata spokoju[]
Kerrigan na następne 4 lata stała się bezwolnym pionkiem w rękach Amona. Nakazał jej się wstrzymać z inwazją na Dominium i Daelaamów, pokazując jej proroctwo. Rozpoczęły się przygotowania Roju Zergów. Cerebratów zastąpiły naziemne wersje królowych, utworzono więcej lewiatanów, wprowadzono też tumory biomasy zamiast kolonii, a także wyewoluowało nowe organizmy jak nadzorcy, karakany, tępiciele oraz brutaliski. Rój rozwinął się w jedną z najlepiej zmodernizowanych armii w Koprulu, stając się potęgą, która mogła łatwo powalić terran oraz protosów na kolana. Kończąc ze zdziczałymi zergami Królowa Ostrzy była niekwestionowaną przywódczynią całej rasy. A przynajmniej tak się jej wydawało, ponieważ Upadła Istota nie pozwalała jej na wiele rzeczy. Żądna zemsty na Mengsku Sarah znajdowała się pod jego kontrolą, a Królowa Ostrzy była jej mrocznym alter ego. Wyzbyła się resztek człowieczeństwa i już całkowicie stała się zergiem.
Amon ukazał jej samej wizję przyszłości - triumf zergów nad terranami, ostateczną klęskę protosów oraz wyzwolenie przez hybrydy mrocznej energii, która miała następnie zgasić wszelkie światło i przeinaczyć kosmos wedle marzeń Xel'naga. By to jednak mógł zrobić potrzebował ciała. Wobec tego przywódczyni Roju rozpoczęła przygotowywanie rasy na nadchodzące zmiany, tak aby bez względu na dzieło Amona rasa przetrwała i mogła się później na nich odgryźć poprzez pochłonięcie esencji hybryd, ich asymilację oraz zniszczenie Upadłego na zawsze. Dodatkowo Kerrigan dowiedziała się, iż to ona jest kluczem do ocalenia tego wszechświata.
Poszukiwania Ogniwa[]
Królowa Ostrzy ostrzega Zeratula o nadejściu Xel'naga.
Amon dowiedział się w pewnym momencie, że istnieje Fundacja Moebiusa, której przywódcą jest Valerian Mengsk, syn imperatora. Co więcej młodzieniec zdołał poznać proroctwo z Ulaan, a dzięki temu dowiedział się o Ogniwie - prastarym urządzeniu, jakie mogło pochłonąć esencję Królowej Ostrzy i przywrócić Kerrigan ludzką postać. Upadły doskonale zdawał sobie sprawę z zagrożenia, jakie następca tronu Dominium Terran przejawia. Dlatego wysłał Samira Durana pod nowym pseudonimem - doktora Emila Naruda - do zinfiltrowania organizacji celem sprawdzenia, czy można jej użyć w nadchodzącym konflikcie. Jednak największym szokiem było to, iż jeden z fragmentów artefaktu terranie odkryli na Mar Sarze. Nie byli to jednak żołnierze Mengska, a Raynora. Rekieterzy przejęli go, po czym zamierzali oddać Fundacji. Właśnie wtedy Amon wydał Rojowi komendę ataku. Celem było zdobycie pozostałych artefaktów, a następnie zebranie ostatniego fragmentu, przy okazji niszcząc Dominium Terran. Marionetkowa Królowa Ostrzy posłuchała rozkazu.
Chociaż Rój zaatakował Mar Sarę to jednak terranie i artefakt uciekli. Wkrótce potem zergowie zaatakowali planetę Monlyth, którą zajmowali Tal'darimowie, wyznawcy Upadłej Istoty. Poszukiwały tego samego - części Ogniwa - a zdrada protoskich sojuszników przez zdradzieckiego Xel'naga wydaje się wówczas najbardziej prawdopodobna. Praktycznie zawsze Rekieterzy wyprzedzali Rój. W międzyczasie jego siły dokonywały kolejnych zniszczeń na planetach: upadły między innymi Agria i Czerwona Skała III, zaatakowane zostały też światy umojańskie i kel-moriańskie; wirus hiperewolucyjny przeniósł się na wiele światów, w tym także na ośrodek dla uchodźców z całego sektora o nazwie Meinhoff. Kryzys pogłębiło także ujawnienie prawdy o zbrodni Arcturusa sprzed czterech lat.
W kluczowym momencie Kerrigan posłała swoje siły na Tyrador VIII, główną siedzibę Fundacji Moebiusa by przejąć dane o artefaktach oraz zdobyć przewagę nad Raynorem. Rekieterzy okazali się jednak sprytniejsi i ocalili Naruda oraz dane, a Sarę zostawili z niczym. Stało się jasne, że artefakty są celem Królowej Ostrzy ze względu na swoją moc. Raynor był zdecydowany, by zniszczyć Rój i Kerrigan na zawsze. Jednocześnie czyn Sary sprawił, że Amon przestał już potrzebować zergów, w związku z czym rozpoczął gromadzenie pozostałych zdziczałych i stworzył początki własnego szczepu.
Kiedy z Typhona XI Jim zdołał zebrać strzeżony przez Tal'darimów artefakt, jak to zrobił wcześniej z tym na Xil wyruszył na spotkanie z właścicielem Fundacji. Odkrycie, że syn jego największego wroga nim jest było zaskoczeniem, tym niemniej zszokowała go inna wiadomość - artefakty były fragmentami większego i można je było wykorzystać do stworzenia urządzenia, jakie mogło przywrócić Kerrigan jej terrańską postać. Chociaż ludzie Raynora się buntowali ostatecznie stanęli po stronie komandora i ruszyli po ostatni artefakt, by następnie ruszyć wraz z siłami Valeriana z ofensywą na Char. Atak ten okazał się dosyć sporym zaskoczeniem dla Królowej Ostrzy. Wezwała wszystkie sługi do powrotu na bazę wypadową Roju. Jednocześnie jednak sama miała kilka asów w rękawie, z których postanowiła skorzystać. Atak połączonych sił terrańskich, chociaż ze sporymi stratami, zmusił zergów do walki o swój przybrany dom. Po długim i krwawym oblężeniu bazy terran ostatecznie Rój został przetrzebiony przez Ogniwo, a Kerrigan uwolniona od mutagenów obcych. Czyn ten zniweczył też plany Amona - dzięki wyzwoleniu spod jego władzy Sarah mogła faktycznie stać się nadzieją na ocalenie.
Rój zdziesiątkowany[]
Nova kieruje atakiem na XT39323 celem zabicia Kerrigan.
Zwycięstwo na Char doprowadziło do unicestwienia jedności Roju Zergów. Od teraz każda Matka Szczepu była podległa samej siebie i wybuchła druga wojna domowa w Roju. Najsilniejszą z nich była Zagara, będąca również uczennicą Kerrigan. Tymczasem sama Królowa Ostrzy, przywrócona do ludzkiej formy, została zabrana przez Rekieterów i Valeriana do jednej z placówek Moebiusa, ciągle uciekając przed ścigającymi ich od bazy wypadowej zergów floty imperatora. Ojciec był zaskoczony postawą syna w obronie Jima i Sary, tym bardziej więc doszło do rozłamu w szeregach Dominium. Część pod dowództwem generała Warfielda została na Char i posłuchała się swojego monarchy, inni natomiast, którzy znali Valeriana, wypowiedzieli posłuszeństwo Arcturusowi i rozpoczęli otwarty bunt, stając się Renegatami Dominium, by następnie stać się Rekieterami.
Młody Mengsk, Kerrigan i Raynor uciekli do przestrzeni Protektoratu Umojańskiego, gdzie znaleźli bazę w postaci XT39323, ściśle tajnej bazy tegoż rządu, który stał się kryjówką rebeliantów. W 2505 roku, po kilku miesiącach ukrywania się miejsce to zaatakowały siły Dominium kierowane przez November Terrę. Jej zadaniem było znaleźć i zabić byłą Królową Ostrzy. Nie udało jej się to, ale zdołała pojmać Raynora. Niemożliwość uratowania go przez młodego Mengska oraz Hornera doprowadziła do rozstania się Kerrigan z ludźmi Jima, którego ruszyła szukać. Wkrótce potem Arcturus obwieścił że został on aresztowany i rozstrzelany przez pluton egzekucyjny. Wściekła kobieta znalazła wobec tego swojego lewiatana, co rozpoczęło odbudowę jedności Roju. Królowa Ostrzy powróciła, choć słaba i ludzka. Z pomocą Iszy i Abatura przywróciła kilka z organizmów, a także rzuciła Zagarę na kolana.
Dziedzictwo Zerusa[]
Zergi Kerrigan po jej mutacji.
W trakcie jej kampanii odbudowy pozycji w Roju na jej "okręt" wdarł się nieproszony gość. Był nim Mroczny Prałat Zeratul. Po krótkim starciu Kerrigan szykowała się żeby go zabić, dziwiąc się czemu nie walczy z nią. Protoss powstrzymał ją natychmiastowym wzięciem ją za głowę, pokazując telepatycznie w jednej chwili mityczną planetę pełną dżungli i tajemniczych zergów karmiących się esencją zabitych by ewoluować oraz przetrwać - Zerus. W ramach informacji dodał, że tylko tak uwolni zergów z niewoli oraz ocali wszechświat przed Upadłym Xel'naga. I tak oto Rój wyruszył na planetę. Wiele z jego istot było zaskoczonych jak znane ze zmieniana całych planet pełnych lasów i pól w jałowe skalne pustynie kosmiczne mogły powstać w takim miejscu. Napotkali też owych tajemniczych pobratymców, którzy byli Pierwotnymi Zergami. Zamiast jednak im pomóc okazali wrogość, nazywając Rój mianem spaczonego stada. Kerrigan nie wiedziała o co chodzi, lecz wkrótce wszystko się wyjaśniło, gdy udało im się przebudzić największego z Pierwotnych, Zurvana - Amon obdarzył sługi Sary świadomością zbiorową, co było najstraszliwszym ze wszystkich losem. Jednocześnie kobieta dowiedziała się jak wyzwolić zergów: musiała stać się Pierwotną Królową Ostrzy poprzez wejście do niej i ewolucję w poczwarce w Pierwotnej Niecce Rozrodczej, czyli miejscu gdzie pierwszy zerg przyszedł na świat, a drugi go pożarł i stał się czymś więcej.
Pomimo oblężenia ze strony pierwotnych Rój Zergów odparł wszelkich oponentów, choć bardzo szybko ewoluowali, tworząc między innymi mutaliski i hydraliski, wcześniej będące na wyposażeniu jedynie przez przybyłą na Zerus frakcję. Zergowie szybko zaczęli odkrywać swoje dziedzictwo, kiedy Kerrigan przeistoczyła się na powrót w straszliwą Królową Ostrzy, ale wolną od wpływów Amona. Tym samym Rój stał się wolny od jego podszeptów. Zabijając przywódców stad oraz zdradzieckiego Zurvana Sarah stała się najpotężniejszą istotą w historii wszechświata, zabierając ze sobą Dehakę, który widząc jej potęgę postanowił się sprzymierzyć. Tym samym Pierwotne weszły w skład Roju na swoich warunkach, między innymi w celu zgromadzenia swojej własnej esencji.
Sojusz z Rekieterami[]
Hyperion razem z Lewiatanem Królowej Ostrzy atakują Morosa i stację Atlas.
Po załatwieniu spraw na Zerusie Kerrigan ruszyła, by zemścić się na Mengsku. W międzyczasie skontaktował się z nią tajemniczy zerg, jaki nie podał Rojowi tożsamości. Jak się okazało na miejscu był to Aleksiej Stiukow, zabity w trakcie Wojny Szczepów wiceadmirał Floty Ekspedycyjnej Dyrektoriatu Zjednoczonej Ziemi. Został wskrzeszony przez tajemniczego cerebratę imieniem Kaloth, w jakiś sposób odinfekowany przez Rekieterów i protosów, po czym schwytany przez doktora Emila Naruda trafił na stację Skygeirr, gdzie był ofiarą ponownej infekcji wirusem hiperewolucyjnym, w wyniku czego zmieniony został w potwora - pół-człowieka, pół-zerga. Kerrigan pomogła mu zniszczyć lokalny program hybryd oraz jego sojuszników - lokalny oddział Dominium wspomagany przez podlegającą mu Fundację Moebiusa oraz Tal'darimów wyznających Amona, Upadłego Xel'Naga. Ostatecznie Sarah walczyła z Narudem i choć zwyciężyła, została ciężko ranna. Zagara zaniosła ją na pokład lewiatana, gdzie Królowa Ostrzy wyleczyła się z zadanych przez Xel'nagę służącego Amonowi ran. Odkryła też przerażającą prawdę - jako poprzednia Królowa była marionetką, Upadły stworzył jej drugą, złowrogą osobowość, a gdy kilka miesięcy wcześniej Raynor i Warfield użyli na Char artefaktu, okazało się że wessał jej esencję i moce niczym gąbka, co pozwoliło uwolnić Xel'naga z więzienia. Postanowiła zatem najpierw zemścić
Kerrigan dowiedziała się jednak w międzyczasie ważnej rzeczy. Mengsk zrzucił na Char komunikatory nadawczo-odbiorcze, a kiedy nawiązał kontakt z Królową Ostrzy wówczas odpowiedział, że Raynor żyje i jest jego kartą przetargową, bowiem jeśli jej ukochany ma żyć, Sarah miałaby wycofać wszystkie swoje siły z przestrzeni Dominium w tym z dala od Korhalu. Oczywiście oznaczałoby to jednocześnie kapitulację. Wściekła kobieta postanowiła skontaktować się z Rekieterami, na czele których teraz stali Horner i syn Arcturusa. Chociaż Valerian nie ufał jej, Matt stwierdził iż jeżeli jest choć cień szansy, że jego stary przyjaciel żyje, ruszy po niego. Wobec tego buntownicy odbili z rąk Miry Han pułkownika Orlana, najlepszego deszyfratora w terrańskiej przestrzeni. Bez niego znalezienie Jima było niemożliwe. Złamanie systemów bezpieczeństwa trochę zajęło, jednak udało się ustalić, iż ukochany Sary znajduje się na statku Moros, który co godzinę skacze w nadprzestrzeń i że będzie odnawiał zapasy, ale niedługo miał odnowić zapasy na stacji Atlas, co trwać będzie tylko godzinę. Valerian i Matt umówili się, że wyślą swojego człowieka, ale Sarah stwierdziła że to jest jej sprawa i nikt inny nie powinien się wtrącać.
Wkrótce lewiatan wbił macki w statek, a Hyperion ubezpieczał kolosa. Władczyni zergów przebiła się, a lewiatan wspomógł ją wysyłając kilka ze swoich jednostek przeciwko pilnującym więzienie. Arcturus przewidział jednakże jej zamiary i rozpoczął autodestrukcję statku, poczynając od mostka, mówiąc jej iż to ona jest odpowiedzialna za jego śmierć. Znajdujący się tam terranie usiłowali za wszelką cenę powstrzymać obcych, stwierdzając że lepiej jak zginą w walce niż w eksplozji Morosa. Ostatecznie Kerrigan zdołała zabić wrogów Roju, ustabilizować sekcję więzienną na statku i odbić Raynora, który był wstrząśnięty jej przemianą. Po tym zdarzeniu Jim powrócił na swój statek, a Sarah na lewiatana, choć obydwoje w tym samym czasie byli bardzo wściekli na siebie nawzajem i nie chcieli z nikim rozmawiać.
Korhal[]
Królowa Ostrzy prowadzi Rój do ataku na Korhal.
W kwietniu 2505 roku Sarah rozpoczęła przygotowania zunifikowanego już Roju Zergów do ataku na Korhal. Wiedziała jednak, że zginą miliony. Dlatego skontaktowała się ponownie z Rekieterami. Valerian poprosił ją, by rozpoczęła inwazję od regionów słabo zaludnionych, co pozwoliłoby mu na ewakuację planety z cywili. Kerrigan zgodziła się na to, wiedząc jednak iż bitwa będzie przez to znacznie utrudniona. Rozkazała wysłać oddziały na tereny pustynne, gdzie od razu przybyła armia Dominium. Celem Królowej Ostrzy był sektor imperialny, w którym znajdował się Pałac Imperialny, gdzie ukrywał się imperator. Zergowie rozpoczeli zakładanie swoich uli, skupiając uwagę nie na podboju planety tylko na siedzibie tyrana. Zergom udało się ustanowić przyczółek, a także z pomocą pierwotnych pod wodzą Dehaki zniszczyć zakłócacz psioniczny, który rozwalał zergów przy pomocy ataku na ich połączenie ze świadomością zbiorową.
Rekieterzy ewakuowali tymczasem populację. W pewnym momencie jednak doszło do zmiany decyzji. Sarah oznajmiła, że musi atakować teraz, ale syn Arcturusa upierał się by się wstrzymywała. Robiła co mogła, między innymi opierała trudniejsze drogi, byle tylko dać czas buntownikom. Słysząc te słowa Raynor rozkazał młodemu Mengskowi i Hornerowi zabrać inne okręty i kontynuować ewakuację, a sam ruszył Hyperionem na pozycję Kerrigan, by wspomóc ją w walce przeciwko Gwardii Imperialnej. Sektor był dosyć silnie broniony, co więcej oddziały skupiły się wkrótce na krążowniku. W desperackiej akcji Mengsk wysłał Odyna przeciwko zergom i ich sojusznikom, mając nadzieję że w ten sposób odeprze wrogie natarcie. Jednak kolos został zniszczony, a dodatkowo siły Królowej Ostrzy zniszczyła oddziały uniemożliwiające Zagarze, Stiukowowi i Dehace przybycie do tego regionu, co poskutkowało zniszczeniem wrogich baz.
Mengsk był w pałacu i czekał na Sarę, pomimo tego że ta zniszczyła jego elitę wojskową. Zamiast uciec przedstawił jej broń, która była najskuteczniejszą osłoną przed nią - artefakt, jaki uratował ją z łap Amona. Gdy go odpalił, moc była dostrojona tak, by zadać kobiecie niewyobrażalny ból. Za pierwszym razem trwało to krótko i Kerrigan zdołałaby wstać, lecz wkrótce Mengsk użył tego drugi raz, uniemożliwiając jej wstanie. Arcturus chciał ją zabić, ale w porę zjawił się Raynor, który rzucił zdradzieckim przywódcą do przodu. Przypadkowo zniszczył on uderzeniem ręki swój pilot kontrolny, co uniemożliwiło włączenie urządzenia Xel'naga. Wkrótce potem ukochana Jima zdołała wrócić do pełni sił. Wściekła i żądna śmierci tego, który zostawił ją pięć lat temu na Tarsonis rzuciła się na niego, wbijając ostrza w jego barki, przybijając do ściany, a następnie ładując w niego olbrzymią ilość energii psionicznej, która doprowadziła do jego eksplozji. Dopełniwszy zemsty Sarah pożegnała Jamesa i zabrała zergów ze swojej planety. Druga Wielka Wojna została zakończona, a Rój odszedł z sektora, by znaleźć i zniszczyć Upadłego.
Wojna Ostateczna[]
Kerrigan pobiera esencję Ourosa, stając się Xel'naga.
Kiedy nastał rok 2506 zergowie zniknęli z sektora Koprulu, biorąc na cel placówki nowo powstałej Gwardii Moebiusa, która zmieniała porwanych przez Tal'darimów protosów Daelaamów w ohydne hybrydy. Rój niszczył każdą z nich, a w jednym przypadku Kerrigan nie zważała nawet na słowa Zeratula o uwięzionych protosach i kazała atakować Pierworodnych jeśli wejdą w drogę, skupiając się na spaczonych terranach. Od czasu zniszczenia stacji kosmicznej Rój nie pojawił się już w sektorze, z zergów pozostały jedynie te na Aiurze. W tym czasie hierarcha Artanis podjął decyzję o odzyskaniu ojczyzny protosów, z racji nieobecności zergów oraz podpisanego z Dominium Terran rozejmu. Amon jednak był na nich gotowy - wysłał swoich mieszańców do przejęcia kontroli nad szczepem z ojczyzny rasy hierarchy, w rezultacie czego powstał Szczep Amona. Siły Khalaitów i Nerazimów szybko odkryły, że ataki zergów nie były nacechowane elementami zdziczałych i są sterowane przez niewidzialną rękę. Mroczny Prałat był niezwykle przerażony tą wieścią i opowiedział przyjacielowi o wszystkim. By przetrwać atak Amona na nich zdecydował się wysłać Zeratula do Raynora, by ten przejął Ogniwo, ale Upadła Istota szybko przejęła władzę nad Khalą, co zmusiło Zeratula do odcięcia Artanisowi jego splotów nerwowych. Ceną za to było jednak życie. Hierarcha ocalił tylu, ilu mógł i przegrupował się do Serca Konklawe, skąd wystartowali z planety potężną arką znaną jako Włócznia Aduna. Tak zaczęła się ostatnia wielka wojna w sektorze, znana pod nazwą Wojny Ostatecznej.
Wkrótce potem Amon przypuścił przy pomocy miliardów zergów atak na ostatni bastion wolnych protosów - Shakuras. Vorazun, matriarchini Mrocznych Templariuszy, z wielkim bóle zdecydowała zniszczyć planetę. Artanis zmodyfikował ten plan tak, by zaciągnąć w okolice świątyni Xel'naga jak najwięcej z sił kierowanych przez hybrydy, po czym przeciążając świątynię zniszczyć dom Nerazimów, zabijając ponad 2 miliardy zergów. Siły Mrocznego Głosu zostały zdziesiątkowane i zmuszone do wstrzymania ofensywy. Wściekły Upadły zdecydował że zergowie przyjdą w okolice ciała Nadświadomości, tak jak opętani Khalaici, którzy posłużą jako budulec dla nowego ciała Xel'naga.
Jakiś czas później protosi natrafili na Ulnar, który położony był w Szczelinie Altariańskiej - miejscu, gdzie według naukowych dowodów nie mogło przetrwać żadne życie we wszechświecie. Amon oczywiście przysłał swoje oddziały w postaci Gwardii Moebiusa i Tal'darimów, jednak nie to zaskoczyło protosów Artanisa. Hierarchę zaskoczył bowiem fakt, że w świątyni była też Królowa Ostrzy. Początkowo nastawiony wrogo do niej zobaczył, że mają wspólnego wroga w postaci hybryd. Kerrigan i Artanis kontynuowali podróż w celu poznania prawdy o pochodzeniu obu ras i odszukania ostatnich z żyjących twórców wyniesienia protosów i zergów. Jak się jednak okazało za wyniesienie odpowiadał Amon, jaki chciał mieć armię oddanych swojej sprawie niewolniczych wojowników. Ostatecznie jednak protosi się zbuntowali, a zergowie zostali zniewoleni przez zbiorową świadomość. W przypadku protosów pozostałością eksperymentów Upadłego Xel'naga była Khala. W końcu dotarli do świątyni, która okazała się być pułapką - Xel'naga nie żyli, a Amon otworzył portal do Otchłani.
Prawdopodobnie hierarcha Daelaamów i Królowa Ostrzy zginęliby, gdyby nie nieoczekiwany zwrot akcji - dowodzący wysłanym tam garnizonem Wybrańców Alarak odkrył zdradę Amona, przez co przysiągł się zemścić za tą zniewagę oraz zaoferował pomoc Vorazun, sprzymierzając się z Daelaamami. Dzięki niemu protosi dotarli do miejsca duetu i ocalili ich. Rój i Pierworodni byli zgodni - należy zamknąć przejście do wymiaru Xel'naga, nim będzie za późno. Kerrigan poświęciła więc większość Roju, by dać żołnierzom z Włóczni tak cenny czas. Większość Roju Zergów została zniszczona. Zergowie Sary pozostały na terenie konstrukcji celem strzeżenia przejścia. Tymczasem Szczep Amona dotarł na Endion, celem zagłady Czyścicieli, prastarych SI Imperium Protosów. Na całe szczęście Artanis zadał spore straty swemu wrogowi, przebudzając robotycznych protosów, którzy zainicjowali oczyszczenie lesistego księżyca. Szczep został wręcz wybity i zmuszony do odwrotu na Aiur, kiedy połączone siły wolnych Khalaitów, Nerazimów, przejętych przez Alaraka Tal'darimów oraz Czyścicieli zebrały się po zniszczeniu Gwardii Moebiusa nad ojczyzną całego rodzaju, po czym zniszczyły jego nosiciela i wygnały Amona z Khali.
Jakiś czas później siły Koprulu same przystąpiły do ataku na Otchłań. Tam Stiukow zabił Naruda, mszcząc się za wydarzenia sprzed 6 lat, jak również uwalniając przy okazji Ourosa, ostatniego Xel'naga. Odparł, że tylko Sarah ma moc by przejąć esencję i pokonać Amona, ponieważ przedstawiciela tej rasy może zabić tylko inny jej przedstawiciel. Królowa Ostrzy zdecydowała się więc przejąć całą esencję, przekazując wkrótce władzę nad Rojem Zergów w szpony Zagary. Stając się niemal boską istotą ruszyła zniszczyć siły Upadłego. Nieoczekiwanie z pomocą przyszli jej ukochany - Raynor - oraz protoski przyjaciel jakim był Artanis. Wkrótce po zniszczeniu blokad doszła do Mrocznego Głosu i zabiła go potężną wiązką energii psionicznej.
Dalsze losy[]
Dwa lata po zakończeniu Wojny Ostatecznej - w 2508 roku - mieszkańcy sektora Koprulu mogli wreszcie zaznać pełnego spokoju. Valerian Mengsk, koronowany 2 lata wcześniej na imperatora, razem ze swoją prawą ręką w postaci admirała Matthew Hornera, rozpoczął szereg reform Dominium Terran. Zergowie zajęli pierścień planet wokół Char, inicjując projekt rozwoju życia w kosmosie miast jego asymilacji. Tymczasem protosi rozpoczęli odbudowę swojej siły, odbudowując Aiur, jednak Tal'darimowie odeszli w nieznane regiony, tworząc własne imperium. Tymczasem Kerrigan wróciła do Raynora, a potem obydwoje zniknęli bez wieści. Zergowie, wolni dzięki poświęceniu Kerrigan, z nadkrólową Zagarą, zajęły się swoimi sprawami i przywróciły utracone dziedzictwo z Zerusa, dzięki temu rozwijając się coraz bardziej.
Organizacje[]
Zergowie, inaczej niż protosi podzieleni na plemiona czy terranie tworząc państwa bądź zrzeszenia najemników, tworzą lęgi, na czele każdego stoi królowa, dawniej zaś cerebryt. Każdy organizm, niezależnie jaki, podlega pod jej rozkazy. Najczęściej obok królowej służą rozmaici ochroniarze, to jest najbardziej zmodyfikowane genetycznie organizmy, będące o wiele bardziej zabójczymi niż przeciętny przedstawiciel ich rodzaju. Dowodzą oni wojskami szczepu na polu bitwy. Zazwyczaj organizmy takie jak zerglingi czy tępiciele są posłuszne hydraliskom, a mutaliski i skaziciele podlegają pod władzę lewiatanów, pełniących rolę masywnych okrętów. By nadzorować z kolei swoje terytoria władca szczepu nakazuje larwie przeistoczyć się w nadrządcę, który służy w roli jednostki z zaopatrzeniem oraz wydzielania biomasy, niezbędnej dla ich baz. Jednocześnie sam może przeistoczyć się w nadzorcę, który ma czujne oko nad oddziałami na polu bitwy i może powić pomiot, który podszywając się pod wroga może na krótki czas go infiltrować. Na samym dole piramidy władzy szczepu znajdują się robotnice, które zbierają minerały i wespan oraz ewoluują w nowe struktury. Pod nimi zaś są larwy, które przekształcają się w nowe jednostki i krążą wokół wylęgarni, leża bądź ula.
Każdy ze szczepów jest połączony dzięki swojemu cerebratowi bądź królowej świadomością zbiorową z głównym ulem Roju. Jest to klątwa Amona, który chciał się upewnić, że żaden z zergów się nie zbuntuje przeciw niemu. Główną rolę pełnił superorganizm zwany Nadświadomością, którego silna wola i intelekt uniemożliwiały jakiekolwiek zbuntowanie się wobec Upadłego. Każdy zainfekowany stawał się zależny od jej wpływów, robiąc wszystko co mu kazano poprzez cerebratę. Jednak podobnie jak oni tak i Nadświadomość nie mogła się przemieszczać, chyba że miała dostateczną moc psioniczną do zrobienia tego typu rzeczy, tak jak to miało miejsce w trakcie jej wędrówki z Char na Aiur, gdzie jak się później okazało był to jej grobowiec.
Wielkie Wojny odmieniły wszystko. Pierwsza Wielka Wojna doprowadziła bowiem do zagłady cerebrata, po raz pierwszy w dziejach. Zeratul zdołał zabić na Char przy pomocy swoich mocy pobieranych z Otchłani Zasza, którego szczep odwrócił się od Nadświadomości i zdziczał. Zmuszone go wybić zergów z Roju już wiedziały, że Mroczni Templariusze posiadają niebezpieczną moc, przez co traktowali ich jako główne zagrożenie. Jakiś czas później Tassadar poświęcił się, by unicestwić Nadświadomość, co zrobił łącząc moc Khali z Otchłanią. Śmierć głównego organizmu, jak również wielu cerebratów wokół niej, w tym dwóch strzegących jedynej możliwej drogi do władcy zergów, doprowadziła do wojny domowej w Roju znanej później jako Wojna Szczepów. Po władzę sięgnęła wówczas Królowa Ostrzy, która dzięki intrygom i manipulacjom wykorzystała terran i protosów do wyeliminowania cerebratów, którzy kontrolowali zgromadzenie szczepów, tworząc Drugą Nadświadomość. Ponowne zjednoczenie zergów doprowadziło do wielu ważnych zmian - esencja cerebratów została wykorzystana do stworzenia królowych, a miast superorganizmu władzę miała zainfekowana terranka. Jej deinfekcja w połowie Drugiej Wielkiej Wojny doprowadziła do zdruzgotania całego łańcucha dowodzenia i rozbicia Roju. Miesiące później Sarah Kerrigan dzięki mocy Zerusa znów stała się Królową Ostrzy, tym razem wolna od kontroli Upadłego. W 2506 roku, podczas ostatnich dni Wojny Ostatecznej ogłosiła nowe stanowisko - nadkrólowej - które otrzymała Zagara. Ta zaś zaczęła reformować Rój Zergów, między innymi usuwając pozostałości wpływów Amona, poza świadomością eusocjalną.
Rodzaje zergów[]
Rój Zergów[]
Zagara, obecna nadkrólowa Roju Zergów.
Rój Zergów jest największą z organizacji zergów ze wszystkich istniejących - skupia aż 90% tej rasy. To wielka potęga, asymilująca bądź niszcząca wszystko na swojej drodze, dobierając silne geny przedstawicieli wielu ras i odrzucając te słabe. Są jedną z trzech głównych potęg sektora Koprulu, obok protoskich Daelaamów czy Dominium Terran. Inaczej niż pierwsza frakcja, która ma siedzibę na Aiur, czy druga której stolicą jest planeta Korhal, Rój wybrał sobie za kwaterę główną Char - zrujnowaną przez Wojny Gildii planetę wulkaniczną z czasów Starej Konfederacji, pierwszego zunifikowanego rządu rasy ludzkiej w tej części galaktyki. Niegdyś dowodzeni przez Nadświadomość, a potem Królową Ostrzy wyzwolili się dzięki działaniom terran na Char oraz później powrocie Kerrigan do nich od żelaznego uścisku mrocznego Xel'naga, stając się kolejną siłą, która stawiła czoła jego hybrydom i wyznawcom w postaci Gwardii Moebiusa, Szczepu z Aiur i Tal'darimom, wspomaganych później przez opętanych Khalaitów. Całością kieruje nadkrólowa, której celem jest uczynić Rój najsilniejszą frakcję w galaktyce, jednocześnie nie prowadząc już działań przeciwko wszelkiemu życiu, lecz w celu jego tworzenia.
Sama frakcja zergów podzielona jest na liczne szczepy, a szczep nadkrólowej pełni rolę elitarnej gwardii Roju. Szczepami rządzą królowe, które powstały z DNA terran, protosów i cerebratów, pojmanych bądź zabitych w Wojnie Szczepów. Ten zamiennik jest znacznie lepszy od sług Nadświadomości, ze względu na większą mobilność, autonomiczność względem nadrzędnego organizmu oraz zdolność do obrony przed jakimś zagrożeniem. Każdy ze szczepów ma swój ul, pod którym są leża, a te władają pomniejszymi wylęgarniami. Wszystkie do działania potrzebują biomasy, która jest głównym czynnikiem spajającym struktury zergów oraz umożliwiającym ich normalne działanie, zwiększając dodatkowo większość cech organizmów, takich jak szybkość i zwinność.
Pierwotni Zergowie[]
Dehaka, jeden z Pierwotnych.
Pierwotni Zergowie to piersi, kiedykolwiek powstli zergowie. Powstali na planecie Zerus i są pozostałością tego, czego nie zdołał zabrać czy zgładzić Upadły. Dzięki temu rasa przetrwała, choć musiała się długo odbudowywać. Inaczej jednak niż zergowie Roju nie są połączone świadomością zbiorową, a sam Rój uważają za tak zwane Spaczone Stado. Każdy zerg należy do stada, któremu przewodzi Przywódca Stada. Organizmy wchodzące w skład tego - na swój sposób - plemienia karmią się esencją pokonanych wrogów, dzięki czemu adaptują się i ewoluują. Im bardziej dostosowany i przemieniony przez esencje osobnik, tym wyżej stoi w ewolucji, a przywódcy to organizmy najbardziej zaawansowane.
Sektor Koprulu, położony daleko od Zerusa, długo nie wiedział o istnieniu tej odmiany. W 2505 roku, podczas Drugiej Wielkiej Wojny między będącym w rozsypce Rojem Zergów a zwycięskim po bitwie o Char Dominium Terran, Mroczny Prałat Nerazimów Zeratul pokazał telepatycznie obraz deinfektowanej Kerrigan, która na wieść o śmierci Raynora na powrót została królową Roju. Protoss pomógł jej dotrzeć na planetę, po czym kobieta skorzystała z Pierwotnej Niecki Rozrodczej, stając się znów Królową Ostrzy, tym razem w formie pierwotnej, jako wolna od Amona istota. Czując zmianę oraz potęgę płynącą przez przywódczynię Spaczonego Stada zerg imieniem Dehaka zwany też Tym-Który-Gromadzi zawarł sojusz z Rojem i wyruszył na zbieranie esencji dla swoich pierwotnych. W dodatku pomógł podczas upadku Korhalu w inwazji zergów, niszcząc zakłócacz psioniczny zadający obrażenia jednostkom Roju połączonym w świadomości zbiorowej.
Zergowie Dehaki najprawdopodobniej brały udział w Wojnie Ostatecznej, a po jej zakończeniu wróciły na Zerusa. Mówi się jednak o tym, iż w oparciu o kilka esencji Roju Zergów przywódca stada zaczął tworzyć jego pierwotną wersję. Istnieją teorie, że stworzył on swego rodzaju pierwotnych nadrządców, którzy razem z mutaliskami i robotnicami zasilili jego stado. Nie wiadomo czy te pogłoski są prawdziwe, jeśli jednak są to oznacza, że rośnie nowa potęga w Koprulu.
Zdziczali Zergowie[]
Mianem Zdziczałych Zergów określa się wszystkie, które wlicza się do tych szczepów, które wskutek braku połączenia z umysłem Roju Zergów zdziczały do stopnia podobnego do pierwotnych, aczkolwiek wciąż pozostają częścią Roju tworząc swego rodzaju miniaturę tego, do czego należały, jednak w znacznie zminiaturyzowanej skali. Te istoty są oszalałe, zabiją każdego kto wejdzie im w drogę, bez względu na to, czy jest to terranin, protoss, zerg czy jeszcze ktoś inny. Są często pozostałościami po zgładzonych w trakcie Wielkiej Wojny lub Wojny Szczepów cerebratach lub nawet Nadświadomości. W wyniku przejęcia władzy przez Królową Ostrzy większość szczepów podporządkowała się jej, podczas gdy zergowie na Aiurze pozostały wierne swojemu mrocznemu panowi i nadal polowały na protosów, asymilując faunę i florę ojczyzny Pierworodnych, samych zmuszając do udania się na wygnanie.
Podczas Drugiej Wielkiej Wojny większość ze zdziczałych zergów początkowo szalała jedynie na Aiurze i kilku innych planetach, jak Mar Sara, gdzie stały się obiektem polowań terrańskich. Po inwazji Roju zdziczali zergowie zostali albo ponownie przyjęci, albo wybici, niewielkie liczby zdołały się ukryć przed wzrokiem Kerrigan. Bitwa o Char, która zakończyła pierwszą fazę konfliktu, doprowadziła do anarchii w Roju Zergów i zdziczenia części z nich. Jego unifikacja rozpoczęła się wraz z powrotem Sary do Roju, a zakończyła na krótko przed inwazją na Korhal. Gdy Druga Wielka Wojna się zakończyła, a rozpoczęła Wojna Ostateczna wszystkie ze zdziczałych zergów, przede wszystkim te na Aiurze, dostały się pod panowanie hybryd, a przed to Amona. Wraz z jego śmiercią w 2506 roku wszystkie z nich znów stały się zdziczałe. Ostatni raz pojawiły się w Koprulu w 2508 roku, kiedy to zostały wykorzystane przez Obrońców Ludzkości w ich niecnych zamiarach obalenia imperatora Valeriana.
Kultura[]
Kultura zergów znacząco różni się od tego, co rozumieją terranie bądź protosi. Jest ona bardziej zbliżona do kultury dzikich zwierząt, ponieważ wszystko obraca się wokół zdobywania coraz to nowych esencji i ewolucji bądź mutacji coraz to doskonalszych elementów swojego organizmu, a także szerzenia biomasy. Zergowie nie potrzebuja narzędzi, skomplikowanych mechanizmów, komputerów i innych rzeczy znanych terranom - wszystko wynajdują na drodze mutacji i ewolucji w skali genetycznej. Równie istotny jest fakt, iż w sytuacji walki z protosami nie polegają w większości na psionice, stosując ją częściej w roli suplementu na polu bitwy.
Armia[]
Główna strategia zergów polega na atakowaniu przy pomocy hord słabych, ale tanich i szybkich jednostek. Taka duża ilość sprawia, że wróg nie jest w stanie zmobilizować odpowiedniej siły przeciw nim w tak krótkim czasie. W szeregach Roju odpowiednikiem ERK i próbników są robotnice, które mutują w nowe struktury, co pozwala na oszczędzanie zaopatrzenia, generowanego przez nadrządców, którzy - inaczej niż magazyny i pylony - mogą się przemieszczać, dzięki czemu nie są łatwym celem dla oddziałów atakujących bazy zergów. W przypadku jeśli chodzi o jednostki bojowe zergowie korzystają z zerglingów, które są słabe w pojedynkę przeciwko marines i zelotom, ale w ramach jednego kokonu rodzą się aż dwa. Krótki czas tworzenia takiej jednostki w połączeniu z dwoma osobnikami na jedną larwę pozwala jednej wylęgarni stworzyć aż sześć okazów. Oprócz tego są też podobne do sępów czy wartowników karakany, które często wspomagają siłom oblegającym wrogie bazy. Rój i Pierwotne nie ograniczają się tylko i wyłącznie do ataków lądowych, mając świadomość konieczności walki w przestworzach opracowali hydraliski, których igłokolce mogą skutecznie zniszczyć terrańskie Zjawy czy protoskich zwiadowców oraz stawić czoła maruderom i wypalaczom bądź dragonom i tropicielom. W przypadku jeśli muszą walczyć w przestworzach mają do tego szybkie, acz słabo opancerzone mutaliski oraz skazicieli. Do walki z silnym przeciwnikiem na lądzie posiadają gargantuiczne ultraliski, których rozmiar dorównuje thorom oraz kolosom. Dodatkowo niemal każda jednostka dysponuje zdolnością zagrzebania, co oznacza że nawet jeśli obszar wydaje się oczyszczony z zergów nie oznacza to, iż taki jest w istocie.
Jeśli chodzi o bazę to robotnica najpierw mutuje w wylęgarnię, która rozszerza biomasę na całą okolicę. Do zbierania wespanu robotnice mutują na gejzerze w ekstraktor, dzięki czemu możliwa jest rafinacja gazu. By stworzyć jakiekolwiek jednostki bojowe potrzebują niecki rozrodczej. Niegdyś zergowie do zdobywania większej ilości miejsca potrzebowali kolonii biomasy, lecz teraz wystarczą królowe, które powielają guzy biomasy, które dodatkowo mogą się przemieszczać i dzięki temu - zwiększać zasięg zainfekowanego gruntu. Biomasa jest o tyle istotna, że służy za odpowiednik pola energetycznego protosów - Rój nie może postawić żadnej budowli poza terenem zainfekowanym przez biomasę. Co więcej zergowie posiadają sieć nydusową, to jest połączenie przy pomocy czerwi nydusowych, które poszerzają biomasę na inne obszary oraz mogą szybko transportować jednostki Roju Zergów. Do obrony bazy używają specjalnych organizmów, kiedyś były to zmutowane kolonie w postaci kolonii zarodnikowych oraz podziemnych, teraz zaś mobilnych i tańszych, ale też mniej opancerzonych kręgowijów i pełzaczy zarodnikowych.
Atutem zergów jest mutacja. Poszczególne jednostki mogą wyewoluować w nowe, dzięki czemu możliwe jest stworzenie nowych okazów i budowli. Nadrządca może mutować w militarnego nadzorcę, służącego za latający radar albo stworzyć komory brzuszne, dzięki czemu może transportować jednostki zergów z jednego krańca obszaru do drugiego. Podobnie jak jednostki bojowe czy budowle tej rasy - zerglingi mogą się zmienić w samobójcze tępiciele, hydraliski w czyhacze atakujące kolcami po zagrzebaniu, a skaziciele w śmiertelnie niebezpiecznych rządców szczepu, których siła ataku powietrze-ziemia w wielu przypadkach dorównuje krążownikom czy lotniskowcom, a które w połączeniu ze skazicielami dorównują im siłą ognia i przewyższają mobilnością.